سنسور‌هاي القايي یا Inductive sensors اساساً بر مبناي مدار‌هاي مغناطيسي بنآنهاده شده اند و به آنها سنسور‌هاي الكترومغناطيسي نيز می‌گويند. اين سنسور‌ها به دو دسته تقسيم می‌شوند. دسته اول مانند يك توليد کننده برق عمل می‌کنند. زماني که حرکتي نسبي بين رسانا و يك ميدان مغناطيسي وجود دارد، ولتاژي در رسانا توليد می‌شود و يا ميدان مغناطيسي متغير متصل به بخش ثابت، ولتاژ در رسانا توليد می‌کند. دسته دوم نيازمند منبع تغذيه خارجي می‌باشد و عمل مبدل، مدولاسيون سيگنال تحريك است.

حسگر یا سنسور المان حس کننده ای است که کمیت‌‌های فیزیکی مانند فشار، حرارت، ، رطوبت، دما، و. . . را به کمیت‌‌های الکتریکی پیوسته (آنالوگ) یا غیرپیوسته (دیجیتال) تبدیل می‌کند. در واقع آن يك وسيله الكتريكي است كه تغييرات فيزيكي يا شيميايي را اندازه گيري می‌‌كند و آن را به سيگنال الكتريكي تبديل می‌‌نمايد.

سنسور‌ها در انواع دستگاه‌‌های اندازه گیری، سیستم‌‌های کنترل آنالوگ و دیجیتال مانند PLC مورد استفاده قرار می‌گیرند. عملکرد سنسور‌ها و قابلیت اتصال آنها به دستگاه‌‌های مختلف از جمله PLC باعث شده است که سنسور بخشی از اجزای جدا نشدنی دستگاه کنترل اتوماتیک و رباتیک باشد. سنسور‌ها اطلاعات مختلف از وضعیت اجزای متحرک سیستم را به واحد کنترل ارسال نموده و باعث تغییر وضعیت عملکرد دستگاه‌‌ها می‌شوند. سنسور‌ها در واقع ابزار ارتباط ربات با دنياي خارج و كسب اطلاعات محيطي و نيز داخلي می‌‌باشند. انتخاب درست حسگر‌ها تأثير بسيار زيادي در ميزان كارايي ربات دارد. بسته به نوع اطلاعاتي كه ربات نياز دارد از حسگر‌هاي مختلفي می‌‌توان استفاده نمود.